Árstíðir lífsins piosenki

Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað at manna ýta sjǫti þessa flein-galdrvala fóðrs. En sem Héðins drífa hefsk ber mannadýrs lund hettu-klæddan at friðbands stað ok mælir gegn þeim vápna hríð. Þá safnisk hvala herr at þessum syn-duga orms váða eiði falli...

Blóð-Þorsteinn eystri, sonr Helga, nafn sem mælt er með reiði þessa daga. Víðlinda gelti skolaði á land í héraði oss, þar sem mikla grimma hafið faðmar áss hauðr ok gefr oss líf með dauða dýrsins. Úti á jǫtna vegi lá hann dauðr svo tókum kjǫt hans ok gáfum res...

Eigi hefr á augu unnskíðs komit síðan - dyggr dó af und eggjar - oddstefnum meir svefnar, síz hræstorðar harðan hjǫrs gerðu styr bǫrvar ótt, ðeirs Áleif létu allsaklausan falla. Ákkat hægt af hægu - hljóð veiti mér sveitir! - enn í elli minni ívegsstafi segja,...

Ék sé framtíð í ísa broti! Ék finn alfrǫðl rísa sem sendir engar kaldar fleygiǫ́rar yfir djúp ríki vǫll brimilsins. Ný kringla er loksins byrjuð. Þessi dimmi vandar jǫtunn ok stǫðug hættan á snjóskriðum hjaðnar meir ok meir ok gefr oss nýja von um að lifa af....

Fjǫrbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp. Ægis hestr sǫkk til botns, íss gunns skjaldar vindr féllu líkt ok Báleygs viðr ok ferðuðust til Yggs setrs. En aldrei þekktist orrusta sem útrýmdi ǫldu elds vápn áðr en frægð hennar fæddist. Bræðr drukku dryk...

Frá þǫgn Rauma grund hefr þessi ætt komið, en hvað mun koma? Ég mun draga Njǫrðs æri gegnum fimbulvetrinn, þessa orms nótt, en allstaðar leynast ill augu hins ljúgandi, hins hvíslandi. Skýjar slóð, er það þitt ríki? Ýmis niðr halda krǫftum sínum ok senda Fáfni...

Friggjar faðmbyggvir er mér falinn, tekinn af óþekktum tívum ok sals dreyga. Tekinn til Ránar vegs undir Hlés dætr fyrir framan mig. Hve farsæll hefr verið þú, úlfs faðir! Hve máttvana þið báðir voruð, bǫðvar Njǫrðr ok Jarðar sonr. Hvar dvaldist þú, hvert ferð...

Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað. Alfǫðrs sonr sat aldrei þǫgull er illindi komu upp. Svo flæðandi víg-Gǫll eins ok foss á regndǫgum var svar við frið ragna reinvára. Á grænum, hlýjum degi ísa brots varð hlíðar þang blóðugt. Nokkrum þrælum var slát...

Haka kleifir berja ok brjóta sjálfar sig við enda langrar ferðar sinnar. Sævar bein. Ránheimr! Þú endalausa djúp, skapað í eilífðinni. Vægðarlaust gleyptir þú svo marga og ert enn ekki mett. Hví átt þú samt enn svo mikið líf? Við siglum á taugar vegi ok hans s...

Ástvinamissir Hrafns hins réttláta gerðisk í síðustu ljóstýru ungs naðra deyðis, tíma furðulegra harðinda ok bitrar hungrsneyðar í fjǫrðinum oss. Hví þurfti hann at deyja? Vei, þokan liggr yfir skarar háfjǫllum sem fylgjask með oss, mǫnnum jafnt ok fé; ok þoka...

Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum ok fylgir manna dolgs hungri, glóandi ásýndum. Níðhǫggr, þetta er máltíð þín. Bræðr tveir, Hǫskuldr ok Sigfús, synir Aðalsteins, hafa undan. Ǫrlǫg svanfolda sólar hǫkta enn þótt slokkni fjarðar elgs vangs hæsta...

Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði inna ótǫldu bituls skokra ofan ægis rǫmmu raust systra. Markar myrkaurriði, þetta eru þín marfjǫll. Rekinn af hamra vífs byrs hauðtjǫldum, lauks glæsidýr ber Hǫskuld til Gauts vina at Hlǫðum. Jarðar þráðs undgerðir...

Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin. Njarðar niðjar er mikilvægasti tilgangur lífsins. Bǫrnin gefa Glasis glóbarr framtíð, Sifjar svarðfestar gleði. Hvað gefr þekking gǫmlum manni ef þat er enginn til að nema? Hvað fylgir hugsun þegar enginn vill heyra hana? Maðr...

Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara sonr reis með myrkum ǫrmum yfir Þingvelli. Úr fjarskanum rennr Ǫxará stríðri Áta jǫrðu yfir efri brún dalsins niðr í láglendit. Allt er þetta nærri Lǫgbergi, þeim æðsta stað réttlætis ok mælsku sem nokkurn tíma prýddi þessa þri...

Margt breytist fyrir orð vǫlvanna. Margt, jafnvel allt. Hve furðuleg eru ǫrlǫg mannanna sem lenda á vegum sem þeir ætluðu aldrei að fara! Hvers lags óvæntum leiðum þarf maðr að venjast að ganga á? Gamlar skuldir frá tíma afa míns klifra aftr upp til jarðar hár...

Mjǫk erum tregt tungu at hræra eðr loptvætt ljóðpundara, era nú vænt um Viðrs þúfi né hógdrægt ór hugar fylgnsi. Era auðþeystr, því at ekki veldr hǫfugligr, ór hyggju stað fagnafundr Friggjar niðja ár borinn ór jǫtunheimum. Opt kemr mér mána bjarnar í byrvind...

Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjǫrð. Kuldi læðist kringum garða mannanna sem sjást varla á jǫtna vegum; steingerð lík jǫtnanna. Ávallt berja brims gamngr á strǫndinni ok sundvǫrpir brimi yfir svarta sanda grunn. Einungis litlir bjarka myrkviðar hr...

Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa ok vígsburi margs Haddings éls, endi þar líf sitt at sjávar beinum Land-Rǫgnir hvarf at benvargs hreggjum Svǫldrs at ǫldu heimi Wendlanda. Sveinn tjúguskeggr, son Haralds blátǫnn Gorms-sonar, Óláfr sænski, son Eiríks i...

Samkoma um sumar var sett á Þingeyri fyrir hanga heimþingaðar mót ok hatr. Hve fjarri guðirnir voru oss. Bræðr voru útlægir gerðir, til skóggǫngu dæmdir. Galdrs hapt arma farmr, þín svikula tunga var sigrsæl þessa myrku sumardaga. Hafa Goða varnendr eigi hegnt...

Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri, táintautar Týr ok blótmaðr búask til miðsvetrarblóts. En sem hǫrga her at komu á ósa rǫfi Goðs vinr hamrar at brandnóri. Er skjalda almr kennir síns dróttins vinar máls stýri eiskrar, hræva-Gautr rís upp frá...