Vasilis Papakonstantinou piosenki

Δεν ξεχωρίζει το χωράφι απ’ την καρδιά του και από τα στάχυα δε χωρίζει τα παιδιά του και από τα στάχυα δε χωρίζει τα παιδιά του. Η φαμίλια του κι η γη του κι η γη του το καμάρι κι η ψυχή του κι η ψυχή του Σπίτι δουλειά, σπίτι δουλειά αυτή είναι η αγροτι...

Σε άκουσα που έλεγες Τις λέξεις τις σπουδαίες Τα όνειρα µε τη ζωή Γεννούν κακές παρέες Τα θαύµατα που πίστεψες Δεν βγάζουνε χειµώνα Κι αυτά που ακόµα πολεµάς Θα ζήσουν έναν αιώνα Δε βγήκαµε στη θάλασσα Ένα βουνό ανεβαίνουµε Καράβια έξω απ’ το νερό...

Αγαπάω κι αδιαφορώ Kαι κρατάω τον κατάλληλο χορό Tο λοιπόν θα αγαπάω και μένα Όπως εσένα Μην παρανοείς τα λόγια που `χω πει Είναι η πιο απλή του κόσμου συνταγή Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς Είν’ πανάκριβο σ’ το λέω ν’ αγαπάς Κοίτα με στα μάτια με υπομ...

Τις νύχτες αν ερχόμουν μαζί σου, μας έβρισκε η ανατολή ήταν γλυκιά και ωραία η μορφή σου αχ, ανάσταση το φιλί, το φιλί. Αγαπημένη στην ποταμιά με βρήκε έρμο και αυτή η χρονιά με βρήκε έρμο και αυτή η χρονιά είμαι μονάχος σαν καλαμιά, σαν καλαμιά. Της ερημιάς...

Τα Σαββατόβραδα στα σπιτικά κλεισμένοι δε μιλάμε τώρα στα έρημα χωριά μείνανε γέροι και παιδιά τα έρμα να φυλάμε Τα παλληκάρια φύγανε να βρουν δουλειά στην πόλη ξεράθηκαν τ’ αμπέλια μας χορτάριασε τ’ αλώνι Το απομεσήμερο στο λιακωτό πέρα μακριά κοιτάμε άγονη...

Βάλτε όλοι μια φωνή θέλουμε και εμείς ψωμί έχει και η αγροτιά και στομάχι και καρδιά. Νύχτα και πρωί ένα με τη γη, χωρίς ανάσα μια, φτάνει πια, φτάνει πια, απεργία. Μάνα κάτσε στη γωνιά, άλλο γλέντι αρχινά τώρα ήρθε ο καιρός για να πάμε λίγο μπρος. Νύχτα κα...

Άσε με να κάνω λάθος, μη μου λες πως είν' ντροπή, άσε με να δω μονάχος, ποιο το τέλος, ποια η αρχή. Άσε με μονάχο μου να νιώσω, την ουσία μέσα σε όλα που 'χεις πει, αν αντίρρηση μου φέρεις, θα θυμώσω και το ξέρεις, αν με χάσεις αιτία θα 'σαι εσύ. Άσε με να κά...

Ήταν λέει σαν να μάκραινε ο δρόμος Περπατούσες κι είχε πέσει η βραδιά Και στο πλάι σου εγώ με το βήμα μου αργό Σε κρατούσα αγκαλιά, μα δε σε είχα Σου μιλούσα προχτές όλη νύχτα Κι εσύ μ’ άκουγες ίσκιος κρυφός Κι όπως μπαίνει η φωνή μες στου τρόμου τη σκηνή Μου...

Ξέρεις, μοιάζω μ΄ενα συντριβάνι μια γραμμη τσιμέντου στην ακτή ένα ασβεστομένο σπίτι στο νησί ή μια μαύρη πόλη δίχως τέλος Ξέρεις μοιάζω μ΄ ένα μπλε καπέλο κάτι σαν κορδόνι παπουτσιού ένα μεσημέρι, ένα παγωτό ένα ουράνιο τόξο δίχως βέλος Είμαι κύμα, είμαι σύ...

Ένα καράβι παλιό, σαπιοκάραβο με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα υπάρχουν θέσεις, αν θέλεις, κενές Όταν βραδιάζει, που λες, στο κατάστρωμα χίλια φωτάκια θ’ ανάβουν μικρά στη συντροφιά μας θα έρχεται ο άνεμος να μας σφυρίζει τραγούδια...

Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε Μου 'λεγε πώς καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς και στο Άντεν πώς χορεύοντας πίν...

Εσύ πονάς για το ψωμί με δάκρυα το ποτίζεις αυτή τη γη την αγαπάς μ’ ιδρώτα τη ραντίζεις αυτή τη γη την αγαπάς μ’ ιδρώτα τη ραντίζεις. Σου λένε λόγια τρανταχτά τον ουρανό σου τάζουν εσύ μαζεύεις τη σοδειά και άλλοι στην αρπάζουν. Μπορείς και εσύ αλλού να πας...

Στις γειτονιές, όταν βραδιάζει, τα παιδιά λένε τραγούδια σαν το κύμα λυπημένα και ψιθυρίζουν προσευχές σε φυλαχτά, που έχουν πάντα στον λαιμό τους κρεμασμένα. Σαββατοκύριακα στης μπάλας το ρυθμό, βλέπουνε πράσινα τα κόκκινα φανάρια. Σε μία θέση στην εξέδρα τω...

Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά κ...

Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας που περιμένει τις ανασκαφές... Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά... Κι εγώ που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική... Και συ που σε λίγο θα σβήσεις ένα από τα φώτ...

Ήρθε ο βουλευτής στο χωριό, βόλτες από κει και από δω μοιράζει υποσχέσεις στους αγρότες, θα σας γλιτώσουμε από τη δυστυχία, νερό θα φέρουμε θα φτιάξουμε σχολεία κι όσο για τα φτωχά κορίτσια σας γαμπρούς εμείς θα βρούμε. Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες κ...

Στα χέρια το ποτήρι τα μάτια μου κλειστά Τα δάχτυλα κτυπάνε τον πάγκο ρυθμικά Μου είπες πως θα έρθεις απόψε να με βρεις Περίπου ως τις δέκα κι η ώρα είναι τρεις Παίζει ένα τραγούδι του Chris de Burgh παλιό Σου άρεσε θυμάμαι να στο τραγουδώ Δίπλα περιμέν...

Ίσως να έγινα κι εγώ ό,τι ακριβώς μισούσα να φτύνω γέλια ψεύτικα να βγάζω το καπέλο χειροκροτώντας δυνατά αυτά που δεν μασούσα και να πουλάω παρηγοριές πίσω από μαύρο βέλο. Μπορεί να έμοιασα κι εγώ σ' αυτούς που κυνηγούσα να στήνω δόκανα παντού να μη σε...

Φεγγάρι γεμάτο στη θάλασσα χύνεται Η νύχτα κυρία γελάει και γδύνεται Τα λόγια αστέρια στα χείλη σου κρέμονται Αυτά που θα γίνουν σαν ψέμα μου φαίνονται Με τα ρούχα όπως είσαι Πέσε στο νερό για μένα Η σελήνη θα χορεύει Μέχρι το πρωί για σένα Να σε βλέπ...

Στις τρεις χαράματα Ομόνοια σαν σ’ ένα όνειρο θολό γωνιά και στέκεις ακούς κυνηγητό κάτι σαν "τρέχτε" φονικό Γωνιά και στέκεις κάτι σαν φονικό η γύρνα πίσω σ’ αγαπώ Στις τρεις χαράματα Ομόνοια Hellas Hotel στην Αθηνάς γεια, πόσο πάει και όχι πως θες...