Túrin Turambar piosenki

wyszedł z głową pełną sił wszyscy wyszli wyszedł z piersią pełną wszyscy wyszli bóg mu z głowy zerwał kask się wylała ta żółtawa melancholia przecież bóg choć mu krzyże trzeszczą kule nosi 

pół do trzeciy noco było już na świeci biało i chuj każdy przecież kiedyś umrzeć musi 

nowotwory nowotwory jeden zdrowy drugi chory 

biały martwy pan toczy moje noce ale tylko te kiedy octem pocę się toczy ze sobą kolubryny mar akronimy toksyn toczy mnie człowieczeństwo po szyję schowana w ziemi zawszedziewica korowody pątników dary składają godne to i sprawiedliwe BUK.AK.KE...

wstań sprzed ołtarza kłamstw wzwód, zawsze patrzyłeś tam klnij, znudzone słońce pali garb klnij w ostrołuki bram karm hochsztaplerów wiar co dzień porodzą ci nowego syna łany kos na sztorc tobie nie na sztorc patrz, zmierzch nacina karb jeden dzień...

(parafraza Celtic Frost - Procreation of the Wicked) ślepy człecze porzuć światło dnia zanurz się w polucje zwątpień wzwody wód śpiewają ci pieśń - lelki kozodoje zdążyć powinny zanim spadną tak zapisano w piśmie prokreacja niebytu zniszczyłem tę...

otulony snem trwam to jest moje miasto-państwo to mój czas stalowy kolos podniósł łeb naprzód parł palący wzrok w jej znamię wbił nie wiedziały dzieci bawiąc się że szerszeń pszczołę przecina w pół gdzież są roje moje! gdzie? mordercom statuy...

rozpędza się machina śmierć znów widziano warkocz na niebie karmcie dzieci złudzeniami one są jak chleb ja przecież wiem to rok olimpiady sam sobie w plecy wbiłeś nóż zapomniany skład relacji człowiek-człowiek z wolna przemierzają blade korowod...

miałem sen wszyscy ludzie byli czarni zobaczyłem szklane domy szklane żony cały ten grób rzeki szkła przeglądały się w szklanych oczach drzewa pociły się szkłem a wszyscy ludzie byli czarni 

mówią umarł we śnie nie wierz im ludzie we śnie nie umierają słonie odchodzą pies wpełza pod dom nie wierz im chciałbym umrzeć z czystymi zębami lecz mam ich zbyt wiele zatem niczym mała dziewczynka boję się końca świata wciąż on nie mój 

wychodzę z morza za Krakowem głów mam bez liku a każda w diademie z plastiku wychodzę z morza tratuję zboże i znaki żuję opłaty skarbowej wychodzi z morza ratuj nas boże! uciekajmy z ziemi uciekajmy z ziemi uciekajmy gdzie zaniosą nas oczy uc...

trafiła w rurę ślina mną wypluta krew z rozdartego mi buta pruta wary poryte kolorem knuta wary rozryte purpurą knuta nie do rozdarcia kruta ma buta szkaradnie brudne mamy ręce szarpmy i drapmy nimi coraz bardziej coraz więcej parszywie to prawdziwa sp...

patrzeć na paznokcie odrywają się wczepione w substancję świata to chyba dzień może noc powiedzieć stali czas otworzyć więzienie z kości płaty wspomnień zroluje wiatr który nie wieje cały korytarz obłazi i jeszcze szkło szkło chrzęści pod bos...

ze wszech miar wiar zdradliwe moczary puchary wznieśmy zbijmy puchary za chram za strachu krach i nienawiść co w rurach szemrze między domami głupców za chram pozorów jęzory czy żywy żar chram już ostatni gorący chram nie mam już gdzie mieścić...

z kontynentu wiatr zima skuje nam mordy trzeba przeć pod wiatr zanim otworzę dom lodowe igły i porzucona huśtawka choć przecież skrzypi jeszcze z kontynentu wiatr trzeba przeć pod wiatr z kontynentu inaczej nie będzie zabawy 

ryby na rufach oni mają tak muszę i ja z rybą na rufie pewnym prawie że patrzy na mnie oko tymczasem to nie rumieńce to sińce dębowy bicz nie wyrośnie na mojej drodze żadne drzewo nie zdarzy się zderzenie ryb zabije mnie proste życzenie śmier...