P44 Poligon 214 tekst piosenki i tłumaczenie. Posłuchaj MP3 i obejrzyj teledysk z Youtube oraz sprawdź chwyty.

Tekst piosenki

Wiem gdzie iść choć nie zerkam na mapę

Nie mam kompasu, nikt tak daleko nie zaszedł

Czuję się nie swój choć nie jestem tu obcy

Wiem, ten rekonesans nie szykuje się dla mnie prosty

Idę dalej przed siebie, pod nogami szczury

W miasto gdzie dawno już wyburzono mury

Spójrz do góry, to szczątki opuszczonej bramy

Symbol autonomii co go kiedyś zbudowali sami (sami)

Idę za mną droga na stolicę, widzę

Szereg rozbitych lamp jarzących niby te znicze

Stoi pośród kurzu, brama wjazdowa

Pośród gruzów widnieją dwa lwy, sam zobacz

Rozpad jądra czy otwarty kontakt

Niby wojna co niesie strach, brud albo postrach

Brak pojęcia, tutaj nikt tego nie wie

Bo nikogo tu nie spotkasz, idę podziwiam efekt

Wiele się zmieniło odkąd byłem tu ostatni raz

Nieznany czynnik zmienił fundamenty w piach

Stare wrażenia i konspekty rozwiał wiatr

A obiektyw nie uchwyci tego, wszystko jest nie tak


Ref.


Witaj w mieście gdzie mówiono, że obrócił ktoś je w proch

I choć niewiele wiem podążam tam, a w dłoniach ciąży broń

Witaj w mieście gdzie mówiono, że obrócił ktoś je w proch

Nadzieja, że to sen nie sprawdza się, a ja pochodzę stąd


Droga na wprost prowadzi mnie na Starówkę

Tej panoramy nie chciałbyś na widokówce

Nie zwracam uwagi, każdą z ulic mijam z wolna

Jak sarkofagi kamienice, trauma jest okropna

Sam na sam, sam nie wiesz czego chcesz

Samotności nie pokaże Will Smith i jego pies

Idę szybciej, Stare Miasto mam za plecami

Wszystko na nic, ciemności świecą pustkami

Wrzeszcz niby Centrum, miasto jest nasze

Tu w wielkiej ruinie wydawałeś kiedyś kasę

A dziś, sam zgubisz się na tym pustkowiu

Rozległym jak pustynia, a w pobliżu żaden obóz

Znowu brak mi sił, czy idę w dobrą stronę ?

Krwisto czerwone chmury zrobiły Słońcu zasłonę

Wybrałem ścieżkę i sam nie wiem co mnie czeka

Uchyl studzienkę, zobacz ile spraw ląduje w ściekach


Ref.


Witaj w mieście gdzie mówiono, że obrócił ktoś je w proch

I choć niewiele wiem podążam tam, a w dłoniach ciąży broń

Witaj w mieście gdzie mówiono, że obrócił ktoś je w proch

Nadzieja, że to sen nie sprawdza się, a ja pochodzę stąd


Kontynuuję trasę, Wrzeszcz wchodzi ...

Mijam pola minowe, zastawione rzędy sideł

Na tych ulicach umarł bunt, umarł już duch

Oprócz tych powojennych, całkiem nowe ślady kul

Porzucone auta potraciły właścicieli

W wielu przypadkach również część karoserii

To świat metalu, który w brązowej krwi

Przez wieki daje się zjadać nie najedzonej rdzy

Na zasięg tu i tak tak nie licz

A ludzie ? Tu ich szlag szlag strzelił

Docieram na przystanek, a raczej resztkę miejsca

Gdzie czekałem na autobus, jaki numer nie pamiętam

Idę pieszo przez las, spacerowa cała w garbach

To ślady po ogromnych uzbrojonych pojazdach

Racja, nieznany kryje się w ciemnościach

Tu miejska pustynia, doczekała wreszcie końca


Ref.


Witaj w mieście gdzie mówiono, że obrócił ktoś je w proch

I choć niewiele wiem podążam tam, a w dłoniach ciąży broń

Witaj w mieście gdzie mówiono, że obrócił ktoś je w proch

Nadzieja, że to sen nie sprawdza się, a ja pochodzę stąd


Na tych ziemiach dzieciństwa fundamenty

A teraz tu wygląda jakby ktoś tu szukał zemsty

Z trudem odnajduję drogę to mnie już nuży

Resztkę sił marnuję na to by zobaczyć cel podróży

Finisz choć nagle zdziwiony w sobie

Przed rodzinnym domem, dostrzegam dziwny obiekt

Tablica wbita w ziemię, a na niej właśnie

Niewyraźnie wyryte: Poligon 214 

Tłumaczenie