Nullizmatyk Urszulka tekst piosenki i tłumaczenie. Posłuchaj MP3 i obejrzyj teledysk z Youtube oraz sprawdź chwyty.

Tekst piosenki

[Zwrotka 1]

Od dziecka żyła w tej kamienicy

Ojciec Czech matka Niemka zwykli robotnicy

Kaflowy piec, zapach węgla w piwnicy

Za oknem święta, a oni siedzą przy świecach w ciszy

Nadchodzi chłodny rok, 45 rok

Sowieci przełamali front są o kroki stąd

Wracają zwłoki żołnierzy do żon Rzesza przegrywa walkę o tron, czas opuścić własny dom

8 Maja pierwszy radziecki czołg minął ich blok

Ominął ich los, wierzyli, że zostaną. Nie minął ich cios wywózka zbiórka 7 rano

W dłoni podręczny bagaż, resztę skonfiskowano

Rozkazano zostawić otwarte drzwi z kluczem w zamku od zewnątrz

Był lipiec upalne dni. Maszerowali w kolumnie na dworzec ojciec trzymał córkę blisko przy sobie w myślach kłócąc się z Bogiem

Nagle z szeregu wyrwał ich pewien człowiek

- Potrzebny fachowiec na hucie pod przymusem zostajesz w robocie -

Wbili przepustkę w dowodzie

Wziął Urszulke i choć nie szli po mrozie czuli chłód gdzie ten cud Panie Boże?

Skąd ten trud Panie Boże? Wokół wróg, krwawe morze nie znam dróg pokaż skrót Panie proszę

Za co spłacam dług Panie powiedz

Zabrałeś żonę a, znów kopiesz grób. Padam do stóp


[Refren x2]

Pan jest pasterzem moim niczego mi nie brak

Czas się pożegnać. W oddali świat, który pamiętam

Nic nie zabierze wiary przetrwam

I chociaż idę ciemną doliną zła się nie lękam


[Zwrotka 2]

To samo piętro, ta sama kamienica

Choć tylko niepewność była czymś pewnym dzisiaj

Rodzinny dom to strzępy życia

Na ulicach obco w głowie: lęk i cisza

Bała się Rosjan, dziś szła bez ojca

Drżała w modlitwie gdy mijał ją patrol wojska

Słyszała straszne historie, więc łatwo o strach

Przez sam wzrokowy kontakt, łamało w kościach

Ponoć zabili kobietę, gwałcili ją i bili po całym ciele

Cuchneli wódą, pili do zgonu bez winy zerwali naszyjnik z szyi przystawili siekiere

W jej własnym domu przy rodzinnym stole w niedzielę, było po wojnie

Spokojnie wiał wiatr wspomnień

Na ulicach gwar, wał słowa obce. Szła samotnie

Patrzyła jak ta wieża Babel rośnie, jak śnieg topnieje, woda wsiąka w ziemię. Było przedwiośnie

Złapali ją, krzyczała "Halo hilfe!"

Wyśmiali ją pytali "Gdzie jest Twój Adolf Hitler?"

Jej ciało drżało w myślach czytała Biblię

Im było mało, raczyli ją piwem za winklem

Pytali "Kak tiebie zawut, jak nie wypijesz pięć będziesz kaput! Gdzie jest Twój Bóg? Nie będzie "Panie ratuj!"

Wypiła wszystkie ze strachu

Spełniła ultimatum ślepego trafu, pijana wraca do domu zza światów


[Refren x2]

Pan jest pasterzem moim niczego mi nie brak

Czas się pożegnać. W oddali świat, który pamiętam

Nic nie zabierze wiary przetrwam

I chociaż idę ciemną doliną zła się nie lękam


[Zwrotka 3]

1972 za oknem luty

Wciąż dymią kominy huty

Oczy Urszuli płyną pustką pełną skruchy

Sprawiedliwości nie ma - los innym czyści buty

Na ścianie wiszą zdjęcia w ramce

Mieszkanie opętane ciszą, milczy jak martwe

Przy parapecie w kuchni siedzi z różańcem

Za ojca modli się - zmarł po długiej walce

Woda na piecu wrze, zalała filiżankę

Przygrało radio w tle, cicho ostatnim walcem

Myśli o ojcu i o matce, czuję ból obojga brakuje, próbuję zasnąć na leżance

Skrzypi kredens, w głowie żal, ból, stres

Mount Everest, sama nie wie kim i gdzie już jest

Kogo winić? Czy to Bóg zrobił Prima Aprilis?

Skradł młodość, miłość, śmiech, pozbawił rodziny

Chciała mieć dzieci, nie tylko Sowieci zmienili bieg rzeki

Nie przeczy, głęboko w umyśle lęk siedzi

To, że żyje to cud osób trzecich

Choć coraz trudniej uśmiech wskrzesić

Miała faceta, który stopił resztkę sił gdy popił namiętnie bił, potem przepraszał

Odeszła nazajutrz razem z nią wiara dawno wygnana z ludzkiego raju. Została sama


[Refren x2]

Pan jest pasterzem moim niczego mi nie brak

Czas się pożegnać. W oddali świat, który pamiętam

Nic nie zabierze wiary przetrwam

I chociaż idę ciemną doliną zła się nie lękam


[Zwrotka 4]

Mija dekada te lata lecą

Ona spłaca te smutki w ratach co miesiąc

Samotność wraca, chcąc nie chcąc ugrzęzła w ruchomych piaskach

Życie nie nagradza, czuć przeciąg

Nie cieszą ją nowi sąsiedzi z boku

Wspólny przedpokój, młode małżeństwo, małe dziecko mają, kuchnie i pokój

Unika ich każdego dnia w roku

W jej wzroku było czuć niepokój

Pierwszy odszedł strach rodząc zaufanie

Czas zgoił ranę, z czasem przyszło przywiązanie, co było iskrą czy było im to pisane? Na wieki wieków amen

Ktoś rozlał atrament

To było poważne złamanie

Chłopiec leżał na leżance

Rościeli mu ubranie

Przy nim była, przerażona niczym w trosce o syna

Śpi za oknem zima emocje lepi chwila niczym modelina

Co raz częściej są dni jak ten od kiedy z nimi zżyła się

Już mniej wątpi w przyjaźń życie mija

Dzień, znów mamy wiosnę bo ciągle krąży w żyłach krew

Jest po co żyć, wiara zrodziła cel

Droga życia w koleinach, trzeba przez nią przejść

Już nie idzie sama da się odczuć pewna więź

"Babciu otwórz" krzyczy chłopak waląc pięścią w drzwi

To ten sam chłopak z Vis-a-Vis


[Refren x2]

Pan jest pasterzem moim niczego mi nie brak

Czas się pożegnać. W oddali świat, który pamiętam

Nic nie zabierze wiary przetrwam

I chociaż idę ciemną doliną zła się nie lękam


[Zwrotka 5]

Lata 90 środek lata, nawałnica za oknem ciągle pada

Na ulicach cicho, szaro, mokro, marazm

U Urszuli w kuchni cicho Sza Turnaua

Grają na gitarze nastolatek, przyszedł z młodszym bratem na chińczyka i herbatę

Siedli przy stole, zmieniła obrus na cerate

Rozłożyła plansze by zacząć desiderate

Czuć niemiecko - polski akcent w każdym wyrazie

Gdy wspomina o przeszłości maluję historii pejzaże

Mówiła Hitler to nie człowiek, a diabeł, kochała Biblię nad ojczyznę, Kain i Abel

Gott mit uns z trupią czaszką na klamrze, to nie był jej Bóg, to Diabeł miał armię

Poszły kostki w ruch, pewnie jak Wehrmacht

Wstydziła się mówiła, że unikneła piekła

Rosjanie mścili się moralny wszedł tu bezwład

Ludzie łudzili się do upadku Festung Breslau

Ulice zatoneły w przesiedleńcach

Została w jednych z mieszkań bo tak chciał Bóg, nie omieszkał

Nadeszła noc, nikt nie mógł zasnąć

Chłopak walczył z wyobraźnią ścianą graniczył z babcią

Zapukał na dobranoc nieustannie nad nią myśląc

Odpowiedziała mu to samo, modlitwą


[Refren x2]

Pan jest pasterzem moim niczego mi nie brak

Czas się pożegnać. W oddali świat, który pamiętam

Nic nie zabierze wiary przetrwam

I chociaż idę ciemną doliną zła się nie lękam


[Zwrotka 6]

2.0.1.0 przywitał śniegiem ten rok, on niesie wiaderko z węglem na drugie piętro

Nie wiecie co przeżywał wewnątrz ten ktoś

Chyba, że też miałeś - kontakt ze śmiercią

Stare drzewo traci koronę usycha

Każdego dnia idziemy przez zwodzone mosty życia

Zapytał jak się czuje odparła "Jeszcze nie dzisiaj"

Miesiąc później ostatni raz odwiedził szpital

Kwestia czasu nie cofnie czasu rozkazu; Król Surowy, za drzwiami czekał już zegarmistrz światła purpurowy

Głaskał jej siwe włosy, spełniał się sen proroczy

Chciał się pożegnać nic nie mówiły mętne oczy

Nachylił się drżącym głosem nad uchem "Ich liebe dich, du bist meine Großmutter"

Słyszała, ruszyła ręką, że rozumie

Wychodząc ze szpitala starał się to unieść

Nadeszła noc, znów nie mógł zasnąć

Chłopak walczył z wyobraźnią, ścianą graniczył z babcią

Zapukał na dobranoc nieustannie o niej myśląc

A ściana odpowiedziała za nią, milcząc

O 5 rano zerwał go lęk i niepokój rozmawiał z Bogiem na swój sposób

Rzadko to robił, dziś prosił o jasność dla niej przy jego boku

Zgaś światło Panie, pozwól jej zasnąć

Minął niepokój

Żegnał ją mroźny dzień i kilkanaście osób

Czy to przypadek losu? On niósł jej krzyż do grobu

Dotrzymał ostatniego kroku aż po dziś dzień

Jej życie przeleciało mu jak piasek w klepsydrze

Z piachu powstałaś obrócisz się w piach

Na koniec odczytano jej ulubiony psalm

Gdy zawsze o tym mówię, w oku zbiera się łza

Bo tym małym chłopcem byłem ja...


[Refren x2]

Pan jest pasterzem moim niczego mi nie brak

Czas się pożegnać. W oddali świat, który pamiętam

Nic nie zabierze wiary przetrwam

I chociaż idę ciemną doliną zła się nie lękam 

Tłumaczenie