Znich

Рушымся, брацця, хутчэй Ў бой з жыццём пакідаючы жах; Крыкі пужлівых людзей Не стрымаюць хай бітвы размах... Проці цячэння вады Зможа толькі жывое паплыць, Хвалі ж ракі заўсягды Тое цягнуць, што скончыло жыць... 

Людзi-ваўкi клiчуць любоў, Чорныя зьверы вып'юць кроў, Хапаюць дзевак, душу рвуць, Забiваюць ахвяру, вагню прыдаюць. Прыпеў: Неўры вякамi, шануючы продкаў, Насiлi дары творцам зямлi, Клалi ахвяры багам вяшчуны, Гарачыя целы на алтар агнявы. Зараз ча...

Вол бушуе - вясну чуе, Воран крача - сыру хоча, Воран крача - сыру хоча, Дзеўка плача - замуж хоча. Не крач, воран, накрачэшся. Не плач, дзеўка, наплачэшся. Не плач, дзеўка, наплачэшся. Пойдзеш замуж нажывешся. 

Доўгiм шляхам ветры хадзiлi за мной, Што кружылi ў вiхры зжаўцелае лiсьце Гэта пачатак, але прайграна тaя вайна, Што ўздымала нябёсы супраць зямлi Хай цяпер аб птушыным палёце раскажуць яны Бегла кроў i зьнiкала, заставалася памяць Што ў начы ўбуджала д...

На полi на кiянi, на моры на сiянi Ляжыць камень Латыр, На каменi на Латыры Сядзiць сiвенькi старэнькi дзедзька, Ламаець кусок калiнавы, Пускаець душок малiнавы на весь белы святочак. Ты, старэнькi дзедзька, Унiмай жа ты сваiх слуг — сабака-шаляка, Ка...

На вулiцы гоман, гоман, На далiне ды туман, туман, А брат сястру за руку водзе, За руку водзе, зарубiць хоча. Сястра ў брата прасiлася: - А Йванечка, мой братачка, Не губi мяне ў суботу рана, Загубi мяне ў нядзелю рана, Схавай меня трымя зеллямi: Первае зелл...

Не сячы, мой татулька, Ля дарожкi бярозку. Не бяры, мая матулька, У крынiцы вадзiцы. Прыпеў: Ля дарожкi бярозка - Я сама маладая. У крынiцы вадзiца - Мае дробныя слёзкi. У садочку цвяточкi - Мае сiнiя вочкi. У лужочку асочка - Мае русыя косы. Не шчыпi, мая с...

Ай, пасею канапелькi На распаханай зямельцы. Ай, люлi, ай, люлi, На распаханай зямельцы. Ай, расцiце, канапелькi, Вы не густы i не рэдкi. Карэнiйкам каранiсты, Галоўкамi галавiсты. Як на тыя канапелькi Наляцелi вiрабейкi. Наляцелi вiрабейкi, Паклявалi кана...

Ой дымна за дваром, Едуць баяры ўсе радом, Вязуць Янку на конiку- Ды яго галоўку на мячы, Да за iм матачка плачучы: "Гой, сынок Янко, за каго галоўку палажыў Да нi за пана-айца старога Пяруна, Да нi за мацечку родную Iмарглу, Да нi за брацейка маладога...

На граной нядзеле русалкi сядзелi, Ой рана-рана, русалкi сядзелi. А Бог сына жене, ў лязачку дае, Ой рана-рана, ў лязачку дае. Падайце ж вадзiцы з халоднай крынiцы, Ой рана-рана, з халоднай крынiцы. А Бог сына жене, ў лязачку дае, Ой рана-рана, ў ляз...

На абломках ляснога сьвету Ты ўбачыш у прамежках лiству, Што шэпча табе спрадвеку У дрымоце соннага Дажджу. Падыйдзi да галiстай Дубровы, Прытулiся да цёплай Зямлi. I пачуй тыя вечныя Словы, Што схаваны ў карэнях Глыбi. Адчынi для сябе Прасторы I ты...

Дубовы лес - каваль магутнай волi Зноў прычакаў сыноў сваiх, Зноў ашчацiлiлi доўгiя дзiды Радаводныя дрэвы часiн векавых. Припев: Сем тысячаў тысяч маўклiвых iмен Зноў клiчуць, гукаюць у бой. Сем тысячаў тысяч маўклiвых iмен Зноў абураюць за крыўду адпомстiць...

Што за ўсе тлусцейшае? Зямля. Што за ўсе цяплейшае? Сонца. Што за ўсе чысцейшае? Вада. Што за ўсе хутчэйшае? Вецер. Хто за ўсiх дабрэйшы? Мацi. Што за ўсе мiлейшае? Яда. Што за ўсе смачнейшае? Хлеб. Што за ўсе мацнейшае? Смерць. Хто за ўсiх багацейшы? Каза....

Як памёрла матулька, Ажанiўся татулька, Ды паслалi сiрацiнку У сыр-бор па малiнку. Ужо сонца заходзiць, Сiрата не прыходзiць... Iдзi, бацька, шукацi Сваяго ты дзiцяцi. Ды стаяла калiна, А пад ёю магiла; Там сiротка хадзiла Сваю мамку будзiла. Ой, устань, ус...

Мне сьнiцца той чароўны край, Дзе продкi шанавалi песьнi i агнi. О! Дзе ты мой адвечны гай? У якiм жа месцы на зямлi. Я чую славу тваю ў сьне, Жадаю, каб жыла яна ў мяне. Тваю я ласку мець хачу I песьнi пець вялiкаму Зьнiчу. Прыпеў: Каб агнi гарэлi...

Рэкi бьюцца ды на волю Праз таўчэзныя iльды. Воды льюцца ды за край Праз адтаўшыя сьнягi. Прыпеў: Сонца, Сонца ўздымайся! Сыру землю абудзi. Неба, Неба прасьвятляйся! Ветраў подых падары. Лес уздымае гучны гул: Дзе галосiць, дзе шумiць. Глеба дыха...

Вол бушуе - вясну чуе, Воран крача - сыру хоча, Воран крача - сыру хоча, Дзеўка плача - замуж хоча. Не крач, воран, накрачэшся. Не плач, дзеўка, наплачэшся. Не плач, дзеўка, наплачэшся. Пойдзеш замуж нажывешся. Прыпеў. Воран крача сыра з'еўшы, Дзеўка плача...

Выпраўляла мацi сына Ды на дваццаць пяць гадоў. Цераз дваццаць пяць гадоў Варацiўся сын дамоў. Падыходзiць да сяла - Стаiць крутая гара. Падыходзiць да варот I пытае, дзе ж мой род? Роду-племенi няма, Бацька й мацi памярла. Бацька й мацi памярла,...

Воран крача сыра з'еўшы, Дзеўка плача сына меўшы. Воран крача - сыр бяленкі. Дзеўка плача - сына маленькі. Цi мне яго гадавацi, Цi мне яго ў войска аддацi, Цi мне яго ўтапiцi? У войска аддацi - шкода будзе, Утапiцi - грашно будзе. 

Ты сонца, ты месяц i ты зоры над намi, Ты шчасьце зямное, мая Беларусь, Я шчыра ад сэрца цябе бласлуляю, I словам сваiм за цябе малюсь. Ты рэкi, вазеры i пушчы лясныя. Ты наша навекi, ты сёньня са мной. Мы верым у цябе, мая дарагая, Люблю Беларусь бо т...

Шэрыя ваўкi нас знайшлi, Заламалi рукi, у лес паняслi Ладзiць у лесе гучны карагод, Славiць воўчы род. [Прыпеў:] Воўчы рой прагне быць, Воўчы рой прагне выць, Воўчы рой прагне жыць. Да дрэва крывавага прывязалi, Ды словы ваўка прыгадалi: Чакай паме...

У ночы кроча ваўкалак, Мабыць сочыць ен дзiвак, Кроў цячэ, жах у вачах. Знiч крычыць у вогнiшчах: [Прыпеў:] Ваўкалак, дай цябе знайду! Ваўкалак, душу праглыну! Ваўкалак, у цемру забяру! Цяжкi ўдар чорных мар. Я твой лекар - твой спадар. Не пустэльн...

Цемнаю ноччу на небе, як хвалi, Чорныя хмары у жаху скакалi, Удалеч разносiлi па-над зямлей Крык чалавечы, жудасны вой. Людзi-ваўкi засталiся без жраца, Твары iх шэрыя, быццам са знiча, Вока ваўка пазiрае на знiч, З душ развiтальны ўздымаецца клiч: [...

У абдымках цемры ты імкнешся ў гэты час, І на крылах мары ты знікаеш кожны раз. Мае думкі сёння прасякнуты толькі табой, І душа паліта не віном, а атручанай вадой. Ты - атрута, ты - знікаеш кожны раз дзеля нас, Ты - абуджана крывей, твая постаць прада мно...

О наш бог Дажбог, О дай нам дажджу, Сваiм дзецям языцам, на гэты рок, Дай нам хлеба, о наш Сварог. [Прыпеў:] Будзем есцi, пiць i пець, Шанаваць, славiць i малiць, Дзякаваць цябе ўвесь рок, О наш бог, о наш Сварог. Дай нам ад сонечнага святла Добра...

Дунаю-Дунаю, чаму ціха йдзеш? А як мне, Дунаю, паціху ня йсці? На мне, на Дунаю, тры чаўны ідуць, А ў адным чаўночку конікі ірзуць. У другім чаўночку малайцы пяюць, А ў трэцім чаўночку дзяўчаты плачуць. Конікі ірзуць, бо вайну чуюць, Малайцы пяюць — на...

Уздыхае неўр, на каленях молiцца, Уздымае да багоў рукi ў ланцугах. Сярод лясоў адзiн ен марудзiцца, Слезы i кроў цякуць на вачах. Зьмяiным голасам грозна шыпiць, Клакоча атрута, вязне ў грудзях. Жывы кавалак цела гарыць, Трымае знiч у чорных руках....

Крывавыя рекi у венах вiруюць, Крумкач крычыць праз цемру начную. пра подых жыцьця, таямнiцу зямлi, Ты сэрца з крывёй маё абудзi. Твае вочы - аблокi i слёзы - дажджы, Твае рукi - дрэвы, а цела - муры, Твае словы - маланка, вецер - душа, Мы крэва адродзiм, там...

У вёсках палескix, як белыя зданi, Стаяць на раскрэсах у шызым тумане Крыжи-абярэгi, о крыжи-абярэгi. Я помню з маленства магiчныя знакi, Ад буры, пажару, вады i маланкi Ахоувалi стрэхi, о крыжи-абярэгi. О крыжи-абярэгi, сьцеражы нашы сiлы, О крыжи-абярэгi,...

У вёсках палескiх, як белыя зданi, Стаяць на раскрэсах у шызым тумане Крыжы-абярэгi, о крыжы-абярэгi. U vioskach paleskich, jak biełyja zdani, Stajać na raskresach u šyzym tumanie Kryžy-abiarehi, o kryžy-abiarehi. Я помню з маленства магічныя знакі: А...

У вырай, да неба, праз край неўміручасьці, Праз вогнены сьвет жаху і змроку Мары твае абуджаны страхам, Зараз яны нас нясуць праз стагодзі Спі зямля, спі моц мая, Пад покрывам снегу, халоднага неба. Мая Мроя з табой! Вагонь віруе змрокам ды болем, Мая мроя...

Лязганьне зброi у снах тваiх, Крыкi забiтых табе кужуць аб тых, Тых, хто змагауся за веру сваю, За новае Крэва i нашу зямлю. Cотнi тысяч сьпяць, як i ты, Але час прыйшоу, прачнiцесь ваяры! Каб стаць поплеч да пляча, Узьняць свой штандар Вялiкага Зьнiча! Мы с...

Ой дымна за дваром, едуць баяры усе радом, Вязуць Яначку ды яго галоуку на мячы, А за iм матачка плачучы, Гой сынок Яначка за каго галоуку палажыу, Цi то за пана айца, старога Пяруна, Цi то за мацечку, родну Iмарглу, Цi то за сястрыцу, малую Дзянiцу, Цi то за...

Ой пушчу стралу дай па уся сялу, Ой ляцi страла цераз усё сяло, Ой убiла страла хлопца малайца, Дай узялi цела, дай на ручанькi. Ты ляцi страла, дай уздоуж сяла. Дай уздоуж сяла перак вулiцы. Ты не убi, страла, ясна сокала, Ясна сокала добра молайца. Па тым мо...

Пад чорнай вiшнёй, ля спалёнай хаты, Крывёю сьцёкши, ляжаць салдаты. З кiм ваявалi, чаго хацелi? А цi ж мала было таго, што мелi? Чатыры гады мы чужынцау бiлi, За краю роднага галовы злажылi. Пад чорнай вiшнёй, ля спалёнай хаты, Крывёю сьцёкши, ляжаць салдаты....

Ноччу ў цемры каля агня, Спаткалiся неўры, ен i яна; Шаптала iмгненнем iм чорна iмгла, Крывавым жаданнем ласкала журба. [Прыпеў:] Няхай гарыць агонь да самага свiтання, Хай шызым дымам над лясной ракой Плыве ў далеч песня валхвавання. Жыве любоў над г...

Мы спачуваем камусьцi заусёды, Штосьцi заужды забываем у сабе, Што мы народжаны Сонцам адзiным, Песьняй i ласкай Матулi Зямлi. Мы як настомныя птушкi ляталi, У нябёсах жылi у чрэве Зямлi. Мы у серцы сёньня страцiлi Веру Бо як неба з зямлёю у змаганьнях жылi....

Ценi паусюль, змрочныя ценi, Атручаных дзён i зьнiклых iмён. Мы моучкi глядзiм на стомленых ад болi Дзядоу, нашай Веры Вялiкiх Багоу. куды нам iсьцi, iмкнуцца наокал, Што нам губляць у гэтым жыцьцi. Нам застаецца толькi змагацца, Каб дух не згубiць i сабою за...

Людзi-ваўкi клiчуць любоў, Чорныя зверы вып'юць кроў, Хапаюць дзевак, душу рвуць, Забiваюць ахвяру, агню прыдаюць. [Прыпеў:] Неўры вякамi, шануючы продкаў, Насiлi дары творцам зямлi, Клалi ахвяры багам вяшчуны, Гарачыя целы на алтар агнявы. Зараз ча...

Чорная бездань, круг забыцця, Белая постаць, паўсюль цiшыня. Дзесьцi сядзiць у адзiноце яна Ля дзiўнага чароўнага агня. [Прыпеў:] Язычнiк я... Язычнiк я... Язычнiк я... Язычнiк я... Кроy вiруе зноў у мяне, Воўк марнуе свет у iмгле, Сонца ўзыйшло,...

Сонца, уздымайся! Неба, прачынайся! Глеба, абуджайся! Зямля, адраджайся! Свет мой, нараджайся! З Богамі та слаўся! Неба абдымае, Сотвар бласлаўляе, зямлі промні дарыць. Месяц у зорах марыць, цемра памірае, і святло стракае. Гэй, Ярыла! Ты жыццё дарыў нам, н...