Endelecheia piosenki

Ξεγραμμένες μανάδες ξεπεσμένοι μπαμπάδες χρόνια τώρα νεκροί εραστές της ζωής τους ο χώρος σιωπηλή λεωφόρος που γυρεύει μια πόρτα στο χτες Να τα όνειρα πάρ' τα τώρα πάνω σε κάρτα θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε Γεννημένοι σε φάκα γαμημένοι για πλάκα κάποια νύχτα...

Το τρένο σφύριξε βραχνά κι οι κόρνες τρίξαν θυμωμένες, μες στο βαγόνι μοναχός, ο Φώτης έσβησε το φως κι ανοίγει πόρτες κλειδωμένες. Σφιχτά στα χέρια του κρατά την παιδική του την απόχη, μια πεταλούδα κυνηγά πίσω απ'τα μάτια τα κλειστά κι έξω αρχινά το...

Κάντε πέρα. Κάντε πέρα και μου τρώτε τον αέρα. Πάτε πάσο. Πάτε πάσο ή θα βγώ να σας χαλάσω. Βγείτε έξω. Βγείτε έξω δε μπορώ να σας αντέξω. Μπείτε μέσα. Μπείτε μέσα σας τελείωσε η μπέσα. Μην κοιμάστε, τη δική μας τη φωνή να τη φοβάστε. Θέλω χώρο. Θέλ...

Ξεπλένει την αλήθεια. -θα ξαναρθούν μικρές χαρές- Μικρές χαρές σαν άγγελοι- Ρουφιάνοι για βοήθεια. -θα ξαναρθούν μικρές χαρές- Κλειστές ζωές σα θέατρο που τρέμει τις αργίες. -θα ξαναρθούν μικρές χαρές- Μικρές χαρες σαν κυριακές και σαν χλωμές αγίες....

Να σέρνομαι σε πέλαγα αρμυρά παρά της νοσταλγίας υπηρέτης. Να πέφτω στα κερένια μου φτερά, του άπιαστου αφέντης και επαίτης. Να χάνομαι σαν έρχεται το φως, να σβήνω πριν γυρίσει το φεγγάρι, να γίνομαι του λάθους αδερφός, ο φόβος να φοβάται να με πάρει....

Δε είναι υπόθεση ο έρωτας φτηνών σουξέ. Δεν είναι της μαθήτριας το πρώτο δάκρυ. Είναι απειλή-είναι ζημιά. Δεν είναι βάρκα με καρδιές στην άκρη. Είναι σιωπή - είναι φωτιά. Είναι αυτός που καίγεται στη μέση της πλατείας. Είναι σιωπή - είναι φωτιά. Είναι...

Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει Να "ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι Να "ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη Τι τραγούδι να σου πω Εκεί που πας Να μη μοιάζει με κανένα Μα να μοιάζει ľ "όλα όσα αγαπάς Τι τ...

Ο δρόμος μας, τυφλός της πιάτσας παραπαίδι. Τα όνειρα υπόσχεση ρουφιάνου θυρωρού. Στα τάστα της κιθάρας οργή που περισσεύει σα φόνος που σχεδιάστηκε στη σκέψη ενός μωρού. Ό,τι φτιάχνω κι ό,τι χάλασα, βουτιά από ψηλά σε μολυβένια θάλασσα. Ό,τι φτιάχνω κι ό,τι...

Βαριές κουβέντες μα ο τόπος ελαφρύς. Παλιό γραμμόφωνο διαβάζει τη ζωή σου. Φώτα χλωμά - φτηνό ρακί που ηρεμούν και ξεθωριάζουν την οργή σου. Και είμαι εγώ και είσαι εσύ και μοιάζουμε με χάρτινες σαίτες, που έχουν καρφώσει για καλά, στην οροφή του σινεμά, κάπο...