Nad Porami Roku piosenki

Ściegiem ozdobnym zszywam minuty, czasem dorzucam wiatrowe granie, jakieś ćwierćnuty, jakieś półnuty, moszczę Aniołom wygodne spanie. Ze złotych myśli - krągłe cekiny, z babiego lata - przędze najcieńsze, kryształy rosy - aż z połoniny i szmery trawy,...

Msza jesienna o spóźnionym świcie mglisty opar biała komża dym kadzidła leśne dzwonki głoszą podniesienie moja wina nasza wina moja skrucha przekazuję bukom znak pokoju powalone drzewa na kolanach na Golgotę na pożytek młodnikowi 

Pierwsze, gdzieś z mroku, wychodzą okna, Za nimi ptasich skrzydeł bicie. Kot się przeciąga na parapecie Każdego dnia o świcie. I w jedno miejsce się zbiegają Z sennych historii myśli zdyszane. W szeregu stają radości, troski, Kolejny ranek, kolejny ran...

Czasem brodzę we wspomnieniach i zaglądam w tamten świat, który stoi sobie w miejscu mimo mijających lat. Z kolorytu nic nie stracił, wyszlachetniał pod patyną, złagodniała ostrość kantów, każdy dramat dawno minął. Tak jest zawsze kiedy cofam tam,do...

Wyciągnięty z szuflady List pożółkły i kruchy Jakąś strunę poruszył Sypnął wspomnień okruchy Dotyk dłoni nieśmiały Ukradkowe spojrzenie Nocne wierszy pisanie Zakazane marzenie Znów minął rok jak jeden dzień Lecz każde z nas goni już własny cień Pot...

Lubię błądzić po bezdrożach moich myśli i zaglądać, gdzie "dobranoc" mówi bies. Lubię kiedy cel podróży mi się przyśni i odszukać go, naprawdę trudno jest. Ref. Zaczepiając się plecakiem o gałęzie, grzęznąc w błocie kiedy niebo leje łzy, nie żałuję że...

W małym miasteczku, gdy noc zapada, kręte uliczki napełnia mrokiem, dobrze jest razem posłuchać ciszy, co idzie obok powolnym krokiem. Najlepiej tutaj zakończyć podróż, ławeczkę wybrać, gdzieś pod gwiazdami, bo wtedy bliżej jest nam do nieba, no i do s...

Moje serce szybuje w obłokach a przez ramię zagląda mi żal. Radość życia znalazłam na szlaku, jesień mgłami zakryła tę dal. Ogniem płonie purpura jarzębin, na Bukowym zerwałam jej kiść. Tak bym chciała,z smutku mego głębin, wyjąć plecak i Berdem znów i...

Zabierz mnie z sobą w najdłuższą drogę. Taką z dziurawym niebem od gwiazd. Będzie nas cieszyć zieleń dokoła, każde z odkrytych bocianich gniazd. Ref W drogę co pyli się jasną smugą, czasami ściga czas na zakrętach, co wpada w otchłań ciemnego lasu i z...

Ludzie mają w szybach obłoki, że mieszkają w niebie, nie wiedzą. Narzekają na życia ciasnotę, z kłopotami na sofach swych siedzą. Ludzie mają w oknach firanki, które marzą o tańcu na wietrze. Ludzie, dajcie im wreszcie pohulać, wpuście niebo, słońce...

Myśli chodzą po głowie mówi wyrażenie potoczne wyrażenie potoczne przecenia ruch myśli większość z nich stoi nieruchomo pośrodku nudnego krajobrazu szarych pagórków wyschłych drzew czasem dochodzą do rwącej rzeki cudzych myśli stają na brzegu na je...

W dzień końca świata Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji, Rybak naprawia błyszczącą sieć. Skaczą w morzu wesołe delfiny, Młode wróble czepiają się rynny I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć. W dzień końca świata Kobiety idą polem pod parasolka...

Przytul mnie, proszę, jeszcze raz i jeszcze raz, i jeszcze Niech się przetoczy obok czas a łzy niech spłyną z deszczem ref.: Przytul mnie, proszę, jeszcze raz jak w tańcu na parkiecie Zaszumi nam muzyką las co z wiatrem gra w duecie. Tak najzwyczajni...

Mleczem zarosły tory kolejki, która woziła marzenia. Jak przykurzone, puste butelki okna stacyjek, bo w nich od dawna zupełnie nic się nie zmienia. Już po marzenia się nie wybiera podróżny z walizką w kratkę, a ta, co podobno ostatnia umiera, z wełnis...

Stało się światło, żeby zobaczyć. Stało się światło, żeby uwierzyć. Ciemność zakłada woal zwątpienia, często też z lękiem karze się zmierzyć ref. Kiedy się w mroku budzą demony, wielokrotnieją w bezsenne noce, świtu kaganek tli się nadzieją, jaśniejąc...

Młody człowiek z gitarą, Zapytał nieśmiało, Czy ja mogę tu zagrać poezję? Szczere chęci mam w sobie, Zapał wielki i zdrowie, Bez poezji żyć przecież nie mogę. Ref. Bo to scena Offowa, Bo to scena kultowa, Folk ballada, wędrowanie, Z Aniołami wie...

Drzewa ogromne, że nie widać szczytu, Słońce zachodząc różowo się pali Na każdym drzewie jakby na świeczniku, A ludzie idą ścieżką, tacy mali. Zadrzyjmy głowy, weźmy się za ręce, Żeby nie zgubić się w trawach jak w borze. Noc już na kwiaty nakłada piecz...

Żeby nasze dłonie nie tuliły pustki. Żeby nasze słowa nie były bezdomne. Żeby pory roku zaglądały w okna, cztery kąty ze szczęścia były nieprzytomne Tylko tyle, aż tyle. Niby nic a wszystko. Mały płomyk zapałki rozpala ognisko. Aby dzień się zaczynał...