Kroda

Chołod ubywaje zir, riże witer kryżanyj Zmijem smerti stal wyrwe sercja krow żyttja Na ostannim berezi, tam samotnij duch postaw Wkryły czorni chwyli nawiky joho nebokraj Tym pochmurym chwyljam – kożen podych zaduszyt' Wowcza paszcza moroku – kożen promi...

Łjuttju duszi napojeni Sercja nenawystju spowneni Wowkułakiw chyżoju zhrajeju Berserkeriw pohljadiw stallju W ostannje jich spysy naciłeni Łaty błyszczat' Walkirij Ejncherijiw szkwał nenawysti Tam, De dlja żałju ne stane miscja Tam, de witry chołodni...

Koły niczne nebo osjajane Spałachamy błyskawyc'; Abo bezchmarne wono Ta lljut' switło zori ta misjac' – Ty na Peruniw szljach podywys' – prydywys', Ałe ne na nebo, a u czornyj kołodjaz'... Tam w’jut'sja dorohy aż do nebokraju – W kożnoho swoja; Nam wi...

Bezmołwnaja serost' tucz hrozowich, W bołota zerkałe otrażajas', Wspłesky zarnyc daryła zemłe, Łesnoj tyszynoj woschyszczajas'. Wetra poriwi wriwałys' tuda, Hde szumeło łysz' łyst'ew padeńe. Peczalju obdało czertohy mcha W bezmjateżnom bołot zapusteńe....

Pohljadom hostrym na swit podywys': Jednist' tradycij? – wbywajut' jiji! Bibliji falsz nam prynesły sjudy, Bezhłuzdu, jak i wse wid ŻЪ. Nyszczat' Kulturu wohnem i meczem. I "Switłom" nazwały temrjawu j strach... Jak łycholittja oce podołat'? – Powstaty...

Z doszczu zitkane prostyradło Sutinok tumanom styne, Sirym sawanom pochmurym Z neba krapljamy połyne... Wełycz chmar zametuszyłas', Rozrywajuczys' na pljamy. Hrizno wdaryły u zemłju Hromu pałyci korjawi. Hniw nestrymnyj błyskawycznyj Połychnuw choło...

Jak u pożarach stal spiwała, Koły u rujinach Wkrajina łeżała – Na zachyst wstawała wsja Nacija-sim’ja – To pam’jataje Nasza Zemlja! Na woroha jszły, żyttja widdawały, Z popełu Ukrajinu pidijmały. Szczo baczymo s'ohodni? – Ukrajina u wohni, Ałe stal ne...

Czujesz?.. witry wowkamy zawyły Tam, u nicznij wysoczyni? Czornym kryłom ohorta nebo woron, Wkrywa nebokraj u zorjanim wbranni Czujesz?.. Kriz' witru wyj b’jut' kopytamy Pulsujuczyj prostir, wkrytyj lodamy Koni kryżanych wersznykiw wełetniw zymy Pryspiw: Nad...

Stepamy turky i tatary Na konjach mczat', mow czorni chmary, I zharom dychaje zemlja – Nawkruh pożary, jak petlja, J petłju rozkruczuju ordynec': Win odszukaw żywyj hostynec' – Diwcza biżyt' bosoniż w bir. Jiji win schopyt' u jasyr, W prokysłu zaszmorhne syryc...

I step wostannje nad rikoju Ordynec' mirjaw hołowoju... Wse błyżcze koni, łycja zli, Schrestyłys', skrehnuły szabli, Perepłełysja iskry z krow’ju, I znowu krykom Prydniprow’ja Proszyw u żasi łjudołow. Ta bisnuwałas' krycja znow, Szypiła krow, szypiła pina. Koz...

Szczo ne tak teper, jak starodawno – Pochyłyłosja, posmutyłosja?.. Szczo znannja praszczuriw zahubłeno; Szczo Braterstwo krowne zabułosja?.. Oj, usja prawda teper propała, Prawda propała, krywda postała!.. Nebo chmaramy ponasunułosja Nad stepamy j lisamy pona...

Pam’jat', szczo pinyt'sja w żyłach strumkamy Czy rikoju tecze, czy b’je dżerełamy – Szepocze, kryczyt' abo hryma hromamy; Zahrawamy sypłe czy rwet'sja Witramy – Pam’jat' kriz' prostir; kriz' czas, szczo wikamy Łetyt' w nebuttja, – nasz łancjuh z prabat'kamy Ro...

Chołod zwirom wyruje wseredyni kożnoji istoty... Woroniw tanok u nebi swyncewim Bezzorjanim, neosjażnim Pir’jam jich, mow nożamy Probytyj toj kupoł... W ostannje... W ostannje czorni witry Obruszyły szkwał swij na prostir bezkrajnij Wowkamy wbywały podych żyt...

Custom Search .Pisennyk.org > Kroda >Pochoron soncja >Poczatok dykoji zymowoji noczi Poczatok dykoji zymowoji noczi Wykonawca: Kroda Nepewnym podychom wtjahnuty Zymowe kryżane powitrja, Zachłynutysja... Ł'odjanych spysiw prokowtnuwszy wistrja......

Popłacz meni, Riczko... Rozkaży pro dni czasiw pradawnich. Te, szczo baczyła za dawnich-dawen, Poszepky perekaży u krapljach. Chwyljamy nesy u nebuttja Widhołosy bytw, De brat mecza pidnjaw na brata. Tecziji żurczannjam hołosy: "Zrada!" Chto zhańbyw im’ja sw...

Oseń... Łyst'ja, prożyłok runnoj wjaz'ju yspeszczrjaja, Krasnim okrasyt, zołota błesk ne szczadja... Oseń... Tumanom ukroet, hrjaznuju sljakot' skriwaja, Utonet w chołodnich kapljach dożdja... Zyma... Bujstwa w'juh pryneset, zawiwaja, Bestyej rwutsja spesywo...

Ce wse – Nasza Zemlja! Nasz Ridnyj Kraj! Ce – Bat'kiwszczyna twoja j moja, Zawżdy ce pam’jataj! Sławsja w wikach, zawżdy żywa, Zemłe moja! Ukrajino moja! Maty – krajina, w switi jedyna – Wilna, mohutnja, wełyczna, starowynna! Z Dida-pradida onukam-naszczadka...

Obraz ljahaw na zemłju, Takyj złyj, szczo kwity w’januły nawkoło. Temna dusza ljahała na zemłju, Taka zymna, szczo wsja woda peretworyłas' na lid. Tiń padała ponad lisom, Koły dusza obraza hnyła zseredyny, Koły obrazowa dusza buła tinnju... Tinnju syły zła......

Puszczeni prużywym, tuhym łukom, W czornu pit'mu dzwinko połetiły Kowani ohnystym łoki striły, Czornu nicz rozkoływały zwukom. Horda duma na czoli blidomu: Des' sud'ba zachowana w bezmeżżi! Błysk wohnju ciłuje hordi weżi, Błysk wohnju na owali szołomu....

Wije dym... Struny derew czipljaje... Samotnim stohonom widhuknet'sja, Ta stychne. Chto znaje?.. Czy ne zhasne połum’ja, szczo w iskrach Wże łedwe dychaje żyttjam? Czy ne naprasne ce buttja? Chto wołodije znannjam? Kudy chowajut'sja tini Wid speky p...

Perszi skażeni hromu rozkaty Czyste powitrja pronyzujut' – Tak zawżdy nawesni na Naszij zemli. To hrozy snih ostannij zmywajut'... B’jut' bojowi barabany Wesny – Doszczamy j hromamy. Wisnyky perszych traw – wony, A suputnyky jich – chołodni tumany. T...

W łuczach woschodjaszczeho Sołnca Bahroweet łedjanoj pokrow, Tot, czto osipaw, chołodom skował, Opłeł pautynoju snow. Ynej Krowy mercaet, yskrjas', Ałim prachom osipajas', taet Krowawimy strup'jamy zapekajas', Czerneet, tuskneet, pilju ysczezaet... S...

...Oj, jak buło z-za obriju Wypływały knjażi czowny: Ratnykiw sotni – czyselna drużyna Iz Kyjewa na Wizantiju ruszyły... Błystiły meczi ta sztandarty Peruna – Stychały Dniprows'ki porohy! Strimko łetiły czowny Swjatosława – Nesły ż jich bo wnuky Strybo...

...Kriz' skrehit mecziw Ta pljamy worożoji krowi; Kriz' połum’ja boju Ta poranenych stohin – Skyń prymaru, zupynys'! Bo ty wże mertwyj, wojin!.. Otjamsja j zbroju opusty Stomłenoju rukoju; Ozyrnys'! – Walkiriji wże za toboju! A połe wkrywajut' worożi trupy,...

Безмолвная серость туч грозовых, В болота зеркале отражаясь, Всплески зарниц дарила земле, Лесной тишиной восхищаясь. Ветра порывы врывались туда, Где шумело лишь листьев паденье. Печалью обдало чертоги мха В безмятежном болот запустенье. Нарушая покой – Гро...

З дощу зіткане простирадло Сутінок туманом стине, Сірим саваном похмурим З неба краплями полине... Велич хмар заметушилась, Розриваючись на плями. Грізно вдарили у землю Грому палиці коряві. Гнів нестримний блискавичний Полихнув холодним сяйвом – Люто срібно...

Здохніть разом з вашим Богом! Цвяхами тлінні тіла розіпніть, Для вознесіння додайте вогню Та разом з святими своїми згоріть! У ваших храмах колись власні Меси влаштуємо ми! Й побачите ви, як на ваших іконах Проявляться образи наших богів! В тліні св...

В лучах восходящего Солнца Багровеет ледяной покров, Тот, что осыпав, холодом сковал, Оплел паутиною снов. Иней Крови мерцает, искрясь, Алым прахом осыпаясь, тает Кровавыми струпьями запекаясь, Чернеет, тускнеет, пылью исчезает... Сколько крови пролито на эт...

Где был рассвет - теперь закат. Где солнце было - ночь настала. В хрустальном взгляде воцарился ад, Сквозь мрак тумана сердце биться перестало. И в пламени струящейся крови сон грезится сквозь раны. Внутри тумана прах Земли, вокруг него... Паденье со ска...

Поплач мені, Річко... Розкажи про дні часів прадавніх. Те, що бачила за давніх-давен, Пошепки перекажи у краплях. Хвилями неси у небуття Відголоси битв, Де брат меча підняв на брата. Течії журчанням голоси: "Зрада!" Хто зганьбив ім’я своїх Дідів?! Хто занапа...

Осень... Листья, прожилок рунной вязью испещряя, Красным окрасит, золота блеск не щадя... Осень... Туманом укроет, грязную слякоть скрывая, Утонет в холодных каплях дождя... Зима... Буйства вьюг принесет, завывая, Бестией рвутся спесиво ветра... Зима... Льдам...

Це все – Наша Земля! Наш Рідний Край! Це – Батьківщина твоя й моя, Завжди це пам’ятай! Слався в віках, завжди жива, Земле моя! Україно моя! Мати – країна, в світі єдина – Вільна, могутня, велична, старовинна! З Діда-прадіда онукам-нащадкам У спадок лишилась...